Canım sıkkınken bugün eski çok eski bir dosttan mesaj geldi.Tee lise hazırlık yıllarından,ben küçükken minikkenden beri tanıdığım bir zattı.Görüşelim,özlemişim dedi.Kız arkadaşı olduğundan ötürü görüşemiyorduk kıskanıyordu bayan.Haksız diyemezdim,o benim sadece arkadaşımmdı ama o hep beni arkadaştan öte biryere koymak istedi( bu durum başıma ne kadar çok geliyor dimi).Bir önceki kayıtta bahsettiğim kişi ile ilgili kendisine danışıp akıl fikir alıyım biraz.Zira çok yoruldum bu durumdan.Ortaokul, ilkokul,lise hep erkek arkadaşlarımın olduğu dönemlerdi.Kızlardan daha dobra daha eğlenceli daha iyi dosttular.Ama olmuyor galiba akıllar karışıyor bir noktada geriye ne arkadaşlık kalıyor ne başka birşe.
Neyse efenim bu arkadaşım naptın nettin bak 2 yıla yakın zaman gecti diyince baktım ben yine aynı naneyim.Ulan lisedeki hayallere baktım ozamanki bana.Teeeey yerimde yeller esmekte.Kütüphaneden çıkmayan,sosyal,yazan,çizen,idealist ben.Şuan sadece okuyan kısımda kaldım.Olmak istediğim nokta bu muydu bilemiyorum ama insanların beklentileri vardı bunu biliyorum.3_4 yıl sonra biriyle karşılaştığımda ee napıyorsun dediğinde , ee şeyy benn aynı işte bildiğin gibi şeklinde ezile büzüle kem küm yapmak istemiyorum.Ağız dolusu anlatıcaklarım olsun istiyorum genel geçer günlük anılarımın dışında.Yaşanmışlığın yanında birşeyler yapmışlık falanda olsa iyi olur ama dediğim gibi sadece okuma ve gözleme kısmında uzaktan takip ediyrum hayatı.Ergenken daha böyle bir olgundum sanki yaş kemale erdikçe böyle sebepsiz üzüntüler,isteksizlikler,böyle efenim asabiyetler.Sonra ben ozmaanlar kısacık saçlı,gözlüklü boynunda ya şalı ya fları eksik olmayan entel-inek diye tabir edilen bir insandım.Şimdi böyle ayna önünde durmalar falan.Olmuyo bunlar,ıı ııı anlam veremedim.Adsız duygusallar gibi sebebi sonbahara yıklaım gitsin en iyisi.Noluyor yeea bana ,yaşamadığım ergenliğim mi durduğu yerden hortluyor?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder