Merhabalar efenim,
Yıllar önce tee ben lisedeyken bir şahıs vardı,severdim keratayı iyi çocuktu.Gel zaman git zaman aramızdaki durum arkadaşlık ekseninden kaydı.Telefonla mesajlaşmalar falan.Dışarıda bir iki kere görüşmeler.Ama her zaman bir mesafe vardı aramızda.Kıskanırdı belli ederdi ama arkadaştık.Sonra gel zaman git zaman öss geldi çattı.Sonuçlar açıklanırken,tercih falan derken gerildik biz.Bir yıl bekliycekti o ,sende bekle dedi hatta ısrar etti.Yazacağım yer için gitme çok ağlarsın dedi(gittim çok ağladım) ama ben dinlemedim.Sonra yarı ergen kafam ksıkandır da ilanı aşk etsin dedi herşey berbat oldu.Ben çirkefe bağladım o öss falan feşmekan dedi biz böyle harala gürele kavga ettik.O kötü birşey demedi,bendim carlayan.Hiçbir zaman demedi zaten,huyu kurusun pek tatlı dillidir.Ben üniversteye başladım sonraki yılda o.2.sınıf olana kadar tek kelime etmedik.3 yılın ardından dönüverdi birden,eskisi gibiydi hala,bişey olmamış gibiydi.Özlemiştim varlığını.Bir ara böyle sık sık konuşur olduk msn'de sonra seyrekleşti.Yeni numaralarımız da yok birbirimizde.Benim bir sapık var o ara bahanesi oldu aldı numaramı ben hallediyim şu işi falan diyerek:-) Sonra mesajlar seyrekleşmeye başladı.Gel zaman git zaman 2 mevsim geçti,mevsim yaz oldu.Buluşalım gayri konuşalım dedik.O günde ailesinden bir bireyle tanıştım ama sonuç yine arada sırada mesajlaşmya döndü.2 finalimin oldugu bir günde cinnet anımda yeter dedim arakadaş neyiz biz?öylece bir daha kavga ,şimdi ben döndüm ama yine 'arkadaşız'.Sıkıldım bu çok bilinmeyenli denklemden,ne yapsam ya taktik neyin bilen yok mu?izleyicimde yokki yazsın şuraya iki yorum:-)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder